In Hengelo Toen en Nu, de periodiek van Oald Hengel, heeft een artikelenreeks gestaan over boerderijen in de Woolder Achterhoek. De boerderij van de familie werd "d'n Bril" genoemd. Hieronder de scan van de tekening van Jo Niks van de boerderij, welke altijd bij mijn opa en oma in de kamer hing.

Zowel mijn vader als mijn opa hebben bij het Kadaster gewerkt. Mijn vader Henk heeft daar vrijwel zijn hele werkzame leven "gewerkt". Tussen aanhalingstekens, want vanaf zijn 55e stond hij op wachtgeld, nadat het Kadaster is geprivatiseerd. En hij te oud bevonden werd. Ok, de jaren daarvoor werkte hij nog maar halve dagen i.v.m zijn hart- en rugproblemen. Maar hij is in de jaren 60 vlak voor of na mijn geboorte bij het Kadaster beginnen te werken.

Mijn opa Jan heeft voor de Tweede Wereldoorlog bij het Kadaster gewerkt. Ten tijde van de razzia's naar mannen om te werk gesteld worden in Duitsland, heeft zijn baas hem gewaarschuwd om onder te duiken of anderszins buiten schot te blijven. Vanaf dat moment is hij boer geworden, want aan de Bornsestraat waar hij woonde hadden ze nog voldoende land omdat waar te kunnen maken.

Bij het zoeken van een foto in de dozen en kisten met alle foto's van zowel mijn moeder's kant als mijn vader's kant kwam ik een aantal foto's van mijn opa tegen aan het werk bij het Kadaster in Hengevelde. De foto's zijn uit 1932 en 1936. Iedere keer samen met Herman Extercate en een landmeter. Eén van de landmeters is mejuffrouw of mevrouw Roos, de ander is landmeter Panman. De zoon van Herman Extercate, Frans, is zelf landmeter geworden en mijn vader heeft veel met hem samengewerkt als landmeetassistent.

View the embedded image gallery online at:
https://krabbenbos.org/index.php/en/blogje/familie#sigProIdf519233ffd

In het jubileumboek van de VTLAK (de vereniging technische landmeet assistenten Kadaster) bevat zowel van mijn vader als van mijn opa een foto!

Henk Krabbenbos 1941-201271 jaar geleden is pa geboren halfweg Hengelo-Borne, aan de Bornsestraat. Na de lagere school is hij gaan werken en had diverse baantjes onder andere bij Morselt in Borne, de DOH en op het melkfabriek in Hengelo. Even onderbroken door de diensttijd als kok bij
de Marechaussee. Daar heeft hij het plezier voor koken aan overgehouden.

In 1962 ontmoete hij Hilly, met wie hij een jaar later trouwde. En zijn ze aan de Bornsestraat gaan wonen bij opa en oma, totdat ze de schuur verbouwd hadden tot huis.

In 1964 werd Jan geboren. In 1965 kreeg pa de baan voor de rest van zijn leven: landmeter bij het Kadaster. Uiteindelijk is hij bijna 39 jaar ambtenaar geweest. In 1967 werd Karel geboren en Stephan volgde in 1969.

In 1971 is het hele gezin verhuist naar Borne. In de 70er en 80er jaren werkt pa ook als kelner, voornamelijk bij feesten en partijen in
Borne. Daardoor kende hij zoveel mensen dat je als kind het idee kreeg dat pa een bekende Bornenaar was als je met hem in het dorp was. Overal werd "Hallo Henk" of "Hé Henk" geroepen en hier een handdruk en daar een schouderklop gegeven.

Hij had in die tijd ook een stukje land voor het verbouwen van groente. Een bekende opmerking: "Nu al zaaien, in maart, april? Ach, kan nog zat in mei". Wat prompt gebeurde, met als resultaat, als eerste de mooiste bonen en kroppen sla.

In 1986 wordt er verhuist naar de Stroom Esch. Hij is heel attent in de buurt en ook nieuwsgierig naar van alles en nog wat. Verder was hij altijd bereid te helpen in het verenigingsleven: scouting, wijkvereniging, ABOB.

In het begin van de jaren 90 krijgt hij gezondheidsproblemen: zijn hart en zijn rug. En komt mede daardoor thuis te zitten.
Zijn grote passie: de tuin met bloemen en vruchtbomen. Viooltjes, opa's bolbegonias, trompetbloemen, tulpen, narcissen. Meer kiwi's dan de groenteboer, maar ook pruimen, appels en peren. En samen met Bundy, de hond, in de tuin. Terwijl pa spullen pootte, trok Bundy alles er weer uit.

In 1999 wordt zijn eerste kleinkind geboren: Demi. De volgende 5 jaren wordt er regelmatig opgepast. Het "eitje uit de magnetron" is nog steeds iets wat Demi zich goed herinnert.

Dan de computer. Hij is er niet bang voor. Eenmaal op het internet zoekt pa alles uit en helpt ook leeftijdsgenoten de computer ontdekken. Daarbij staat hij altijd met raad en daad paraat.

Met ma op vakantie: samen reizen ze naar diverse plekken in Europa. Maar de grote favoriet is: Tunesië! Hij sprak niet de talen "aower 'n poal", maar had wel handen en voeten. En uiteindelijk begreep iedereen hem.

Zo'n 7 jaar geleden werd ma zijn grootste zorg. Zorgen om ma, zorgen voor ma. En daardoor cijferde hij zijn eigen gezondheid weg. Misschien wel een beetje bewust.

In 2012 kon hij eindelijk zijn andere twee kleinkinderen Bram en Aimy  in zijn armen sluiten. Ook kwam er weer een hondje in huis, Gismo.

Een kleine twee weken geleden werd pa ziek. Er volgde een spoedopname. Maar zaterdag had de dokter gezegd "Woensdag, donderdag mag je naar huis!". De dag voor de opname was Bram nog bij hem en zei "Oom Oom, Ik ga met papa blaadjes
harken, dan kun jij uitrusten en beter worden".

Het liep een beetje anders.

Rust zacht!


Henk (Hendrik Jan) Krabbenbos 1-5-1941 - 28-10-2012